Κι ολόκληρη η αθωότητα χωράει στα μεγάλα μάτια των παιδιών.
Γι αυτό τα σύμπαντα ραγίζουν, όταν ακούγεται το "πυρ"
όσων γεννήθηκαν πριν χρόνια, μ'ένα λουλούδι στην παλάμη
κι απόκτησαν, με τον καιρό, καρδιά από γρανίτη
έτσι, ώστε να ματώνουν όνειρα και να σκοτώνουν πεταλούδες
να σβήνουνε τα φαναράκια των αγγέλων κει ψηλά
και τα τραγούδια να τα κάνουν μοιρολόγια.
Όταν σκοτώνεται ένα παιδί, μικραίνει αφόρητα ο Κόσμος
χάνεται η θάλασσα μ'όλους τους αστερίες της
και τους, ταξιδευτές της, τους ναυτίλους.