Μες στο τετράγωνο μια αυλακιά
Κάτι κυρτό στο τρίγωνο
Στον κύκλο μια ρυτίδα
Βαθιά
Σαν ορεσίβια Μοίρα
Αμετανόητη του αναγραμματισμού
Άσπρα μαλλιά στο ρόμβο
Τ’ άθρυπτα μπαϊράκια τους να μπήγουν στις ελιές
Ο κόμπος στην ευθεία
Γωνίες ιδρωμένες πανικό
Κυλινδρικοί σταυροί κατρακυλούν ισόβια
(νόμιμα δήθεν ημερονύκτια
φιλήσυχα, που βράζουν λάχανα
με μια μπουκιά μπομπότα,
ένα σπυρί λαδάκι
κι ένα κλωνί ελίτσες,
να χύνονται σαν κωφάλαλος καταρράκτης
στο πορνείο της φυσικής Ειρήνης)

Γεωμετρία να δείχνει μονάχα κύρτωση
Αφού με τις πανάρχαιες ρυτίδες της
κυκλοφορεί η πάντοτε εικοσάρα
Αφού το σχήμα δίκοπο από καταβολής του.