Πολλά
παράλογα συμβαίνουν.
Πολλά παράλογα συμβαίνουν
στον κόσμο, όμως αυτό
μου φαίνεται το πιο
παράλογο απ’ όλα τα παράλογα, αυτό
που είμαστε τώρα εδώ και περπατάμε

αυτό
θαρρώ το πιο παράλογο στον κόσμο, εκτός
από τον ίδιο
τον κόσμο αυτόν που έτσι ξαφνικά
–κατά πως λένε οι γνώστες–
έτσι εντελώς απρόσμενα
πετάχτηκε κι απρόβλεπτα, μ’ ένα μεγάλο
μπαμ!

έτσι πετάχτηκε κι έτσι θα σβήσει
απρόβλεπτα ξεφύτρωσε, άσκοπα
πορεύεται
ώσπου να `ρθεί ο καιρός του να χαθεί

και σαν να μην του `φτάναν
οι φαντασμαγορίες με τις εκρήξεις
τ’ άστρα που αναβοσβήνουν κι όλα αυτά
να που μας έχει τώρα εδώ κι εμάς

εμάς να περπατάμε και να συλλογιόμαστε
πώς έγινε κι είμαστε τώρα εδώ κι αν κάποιο
νόημα θα μπορούσε να `χουν όλα αυτά

κι άλλα τρελά να συλλογιόμαστε, οικτρά
θύματα της ανόητης λογικής μας, εννοείται
παράλογοι εντελώς, μικρό
παράλογο κομμάτι ενός παράλογου
πανέμορφου μεγάλου κόσμου.