Ούτε μία φορά δε με ρώτησες πως τα περνώ
παραμίλητό μου μυστικό.
Ούτε μία φορά δε με πήρες για να μάθες αν ζω
το `χω παράπονο καιρό.

Ξημερώνει ο κόσμος μα για μένα νυχτώνει εδώ
ξημερώνει το ξέρω, που να γείρω για να ξεχαστώ.
Ξημερώνει ο κόσμος μα μου λέιπεις, μου λείπεις πολύ
κι όλα γύρω σου μοιάζουν, τους μιλάω λες κι είσαι εσύ.

Ούτε ένα φιλί ούτε ένα χάδι ζεστό
παραμίλητό μου μυστικό.
Πως ν’ αντέξει η καρδιά μακριά σου φοβάμαι, δε ζω
το `χω παράπονο καιρό.

Ξημερώνει ο κόσμος μα για μένα νυχτώνει εδώ
ξημερώνει το ξέρω, που να γείρω για να ξεχαστώ.
Ξημερώνει ο κόσμος μα μου λέιπεις, μου λείπεις πολύ
κι όλα γύρω σου μοιάζουν, τους μιλάω λες κι είσαι εσύ.