Και τι στιχάκι να σου πω
τώρα που έφυγαν τα χρόνια
και δε με γνωρίζεις πια.

Σφίγγεις γροθιές τα χέρια σου
κάτι θα συγκρατούνε, λέω,
από την ιστορία μας.

Κομμάτια από εφημερίδες
παλιά δημοσιεύματα
κι εκείνες οι μικρές πληγές
μέσα στα μάτια σου,
κουκκίδες πράσινες
που σβήνουνε τον ουρανό
και πέφτει βράδυ απότομα
στην κάμαρα.