Με στόμα μαλακό
Άρχισε να σε σφίγγει η σελήνη
Να σε ντύνει
Η γρήγορη ματιά του ήλιου

Πιο ελεύθερη
Τώρα που αγαπάς το φως
Και τρέχεις με τα πυκνά πουλιά
Με τα πυκνά νερά

Τα πορτοκάλια
Ζεσταίνουν τους ύπνους
Που απολαμβάνεις
Μέσα στην πρασιά

Πέρασαν ονείρατα
Γλίστρησαν αηδόνια
Αλλά δε σε πήραν
Έμεινες μ’ εμάς.