Τέτοια νύχτα που λάμπουν τ’ αστέρια
δε θα πούμε ποιο είναι το σωστό
όταν λιώνω στα δυο σου τα χέρια
καληνύχτα πως να σου πω
δεν θυμάμαι πικρά καλοκαίρια
και δεν έχω εγωισμό

Μάτια, ματάκια μου, φεγγάρια αναμμένα
όπως εσένα δεν αγάπησα κανένα
στην αγκαλιά σου τη ζωή μου να χωρέσεις
σαν άλλους έρωτες και συ μην με πονέσεις

Ποιος αλλάζει απόψε τα πιόνια
και μοιραία μας φέρνει πιο κοντά
ξαφνικά δε θυμάμαι τα χρόνια
που με πήγαν στο πουθενά
ένα χάδι σου λιώνει τα χιόνια
ρίχνει φώτα στα σκοτεινά

Μάτια, ματάκια μου, φεγγάρια αναμμένα
όπως εσένα δεν αγάπησα κανένα
στην αγκαλιά σου τη ζωή μου να χωρέσεις
σαν άλλους έρωτες και συ μην με πονέσεις