Αν θα μπορούσες να με συγχωρήσεις
για όσα είναι αδύνατον πια να διορθώσω
για κείνους που άφησα να φύγουν
μέσα στη νύχτα
και τους καλώ με δάκρυα να μ’ αξιώσουν
λίγα λεπτά από τον θάνατό τους
μια ανάσα από την απουσία τους
ένα μονάχα κύμα από το ωκεάνιο ταξίδι τους
για να σωριάσω όλα μου τα υπάρχοντα στα πόδια τους
να στρώσω τη ζωή μου και τις λέξεις μου
κιλίμι να πατήσουν
να οδηγηθώ από ένα ξέφτι φως
στα σφραγισμένα μάτια τους.