Στα έτη της μοναξιάς,
στην ερημόνησο της ποίησης,
τα κουφάρια των λέξεων
ορίζουν
στους αντίλαλους των κυμάτων,
Καβαφικούς πλόες.

Στα έτη της μοναχικότητας,
οι ποιητές,
ασχημονούν
στη χάβρα των αγριελιών,
γνέθοντας ομίχλη
στο καντηλέρι των ψυχών,

εκεί που όρισε ο Όμηρος,
το φως.