Καλά το ξέρω πως μιλώ
την άγνωστή σας γλώσσα.
Συχνά ωστόσο διακόπτω
και θα μπορούσατε αν το θέλετε
ν΄ακούσετε λιγάκι τις σιωπές μου
- όσο κι αν κρίνετε πως δε σας αφορούν.

Τώρα γιατί μιλώ μια γλώσσα σ΄όλους άγνωστη
ίσως να φταίει
που έτσι λατρεύω αυτό το φως
αυτό το φως που εισβάλλει από παντού
που με πληγώνει όταν τα μεσημέρια
γυρεύω μια γωνιά να κρύψω τις σιωπές μου
να στεγάσω
τα λιγοστά κατάλοιπα των άστρων
που κάποτε γεννήσαν τη φωνή μου.

Έτσι μιλώ μια γλώσσα
με σήματα πυκνά και με σιωπές
ασήκωτες’ ποιος ν΄ασχολείται
στις ευκολίας τον καιρό μ΄αυτά τα αλλόκοτα
ποιον να αφορούν
δράματα προφανώς προσωπικά
καλά, πολύ καλά
κάνετε που έτσι προσπερνάτε αδιάφοροι.