Σὲ μπάλο μὲ προσκάλεσαν... μ’ ἀρέσει νὰ χορέψω,
νὰ σφίξω μέση λιγερὴ καὶ χέρι τρυφερό,
μὰ πρέπει μπόλικο παρᾶ στὰ λοῦσα νὰ ξοδέψω,
καὶ ποῦ παράδες! μάλιστα σὲ τοῦτον τὸν καιρό.
Κι’ ἐγὼ μονάχα ποιητὴς στὰ ἔξοδα νὰ μπαίνω
καὶ πρὶν λυθῇ τὸ ζήτημα;... ἆ! ὄχι, δὲν πηγαίνω.

Κι’ ἂν πάω ν’ ἀνακατευθῶ μὲ τοὺς ἀριστοκράτας,
ἔ! τότε πῶς θὰ συστηθῶ στὰς ὑψηλὰς κυρίας;
Ὡς ποιητὴς; ὡς λόγιος;... θὰ μοῦ γυρνοῦν τῇς πλάταις·
νὰ ἤμουν κἂν ὑφηγητὴς ἢ γραμματεὺς πρεσβείας!
Εἰς τοῦ σπιτιοῦ τὴν μοναξιὰ καλλίτερα νὰ μένω
καὶ νὰ σαλτάρω μόνος μου... στὸ μπάλο δὲν πηγαίνω.

Κι’ ἂν μὲ λιμάρῃ Γαλλιστὶ κανένας διπλωμάτης,
κι’ ἐγὼ δὲν ξέρω λέξι κἂν Φραντζέζικη νὰ βγάλω
καὶ εἰς τοὺς κύκλους τοὺς ψηλοὺς φανῶ παληοχωρίτης;
Καὶ ἂν ξεχάσω μιὰ στιγμὴ πὼς βρίσκομαι σὲ μπάλο
καὶ πᾶνε εἰς τὸν διάβολο εὐγένειαις καὶ τύποι,
κι’ ἀρχίσω τὸ χασμούρημα... δὲν πάω, ἂς μοῦ λείπῃ.

Καὶ ἂν ἀπάνω στοῦ χοροῦ ἐκείνη τὴ μανία
μοῦ φύγῃ τὸ ἀριστερὸ ἢ τὸ δεξὶ ποδάρι,
καὶ ξαπλωθῶ φαρδὺς πλατὺς μαζὶ μὲ τὴν κυρία,
κι’ ὁ ἐραστὴς ἢ σύζυγος γιὰ προσβολὴ τὸ πάρῃ,
καὶ μὲς στὴ σάλα ἔξαφνα μὲ μάτι θυμωμένο
μοῦ ρίξῃ τὸ χειρόκτι του;... ἆ! ὄχι, δὲν πηγαίνω.

Καὶ ἂν κομψὰ τσακίσματα δὲν κάμω, κι’ ἂν ἀκόμα,
τὸ πάντων σπουδαιότερον, δὲν εἶναι καὶ σουπές,
καὶ βλέπω τὴν νοικοκυρὰ μὲ ἀνοικτὸ τὸ στόμα,
καὶ τέλος μείνω νηστικὸς μὲ ὅλαις τῇς ντροπαῖς;
Καὶ ἂν καὶ ἂν καὶ τόσα ἂν... στὸ διάβολο οἱ μπάλοι!
Θέλουνε λοῦσο, χρήματα κι’ εὐγένεια μεγάλη.

Ἂν ὅμως κάμω στὸ χορὸ φιγοῦρα, ἂν μπορέσω,
νὰ πῶ καμπόσα Γαλλικά, χωρὶς νὰ μπερδευθῶ,
ἂν κατὰ τύχη σὲ καμμιὰ χορεύτρια ἀρέσω
καὶ μὲς στὸ Κομμωτήριο μαζί της κλειδωθῶ;
Ἂν εἶν’ ἀκόμη καὶ σουπὲς καὶ πιῶ καλὰ καὶ φάω
τοὐλάχιστον γιὰ μέραις τρεῖς;... ναί, μάλιστα, θὰ πάω.

Καὶ ἂν αὐτοί, ποὺ γράφουνε μὲς στῇς ἐφημερίδες
γιὰ τὸ μεταξωτὸ τῆς μιᾶς, τῆς ἄλλης τὸ μαβί,
τὰ μάτια, τὰ κουνήματα, τὰ στήθεια, τῇς πλεξίδες,
καὶ γιὰ ἐμένα γράψουνε καμία συλλαβή;
Ψυχή μου!... ποῦδρα στὰ μαλλιὰ ὁλόχρυση θὰ βάλω,
– καινούργια μόδα εἶν’ αὐτὴ καὶ τρέχω εἰς τὸν μπάλο.

Γιατί δὲν πῆγα θὰ ρωτοῦν καὶ ἴσως μὲ προσμένουν,
δὲν ἔχω γάντια, οὔτε φράκ, καὶ ποῦ θὲ νὰ γυρέψω;
Μὰ – διάβολε! – τι ἔπαθα;... μεσάνυκτα σημαίνουν,
κι’ ἐγὼ σὰν χάχας σκέπτομαι νὰ πάω νὰ χορέψω,
λοιπόν;... λοιπὸν θὰ κοιμηθῶ καὶ ἔτσι δὲν ξοδεύω,
ἀπάνω στὸ κρεβάτι μου καλλίτερα χορεύω.