Δεν είμαι εγώ αυτός
που σπέρνει στις όχθες του Γάγγη.
Δεν είμαι ζωντανός μήτε πεθαμένος.
Πορφυρωμενος την αυλωδία
της φλογισμένης σάρκας
την εντάφια υδρία
των αποκεφαλισμένων στεναγμών υψώνω
και τα δάκρυα, θυμούμαι
τα δάκρυα ν’ αναβλύζουν την
όραση των Εραστών.