Θεοί αστέρες φωτεροί,
της νύχτας έφορ’ ιλαροί,
τες ώρες εμποδίσετε·
κι αργά αργά κινήστε.
Κι αν ίσως είναι δυνατόν,
κι από τον τόπον σας αυτόν
παρακαλώ - να ζείτε -
ποτέ μη ταραχθείτε.
Κι εσύ το άστρο της αυγής,
κρυβήσου πλέον, μην εβγείς,
κι ειπέ κι ο ήλιος πέρα
να φύγ’ εις άλλη σφαίρα.
Η νύχτα τούτη τούτη ας γενεί
στον ουρανό παντοτινή,
κι η μέρ’ ας μη σιμώσει
ποτέ να ξημερώσει,
για να χαρώ παντοτινά
τον έρωτα μου σιγανά
σ΄αυτήν την αιωνίαν
της νύχτας ησυχίαν.