Πρέπει να αποχωρήσει στις 6.00
έγραφε η πινακίδα στα αποδυτήρια.
Κι εγώ φαντάστηκα τον πρώτο λουόμενο
να κάνει μπάνιο γυμνός σε έναν καταρράκτη
τοτε που δεν είχε χαμηλώσει ακόμα το φως των αστεριών
και ο άντρας με την γυναίκα αγκαλιάζονταν
σπαρακτικά μες στις σπηλιές
στα βάθη των αιώνων.
Ποιος θάναι λοιπόν ο τελευταίος λουόμενος
σε ποια νερά ραδιενεργά και μολυσμένα
πριν το σκοτάδι απλωθεί και μας σκεπάσει;
Φαντάστηκα τον τελευταίο λουόμενο
να κολυμπάει σε μιαν έρημη πισίνα
να πιάνεται απ’ τη σκάλα και να βγαίνει
να προχωράει με βήματα υγρά να παίρνει την πετσέτα
κι ύστερα να ρίχνει πίσω του
μία τελευταία νοσταλγική ματιά
πριν σβήσουν όλα τα φώτα στον πλανήτη.