Τον συνηθίζεις και τον θάνατο.
Είναι ο διπλανός σου
που ασπρίζει νύχτα τον αυλόγυρο
και βιάζεται μην τον προφτάσει το πρωί
κι αφήσει ατελείωτο
το ωραιότερο κομμάτι
του ουρανού.