Καλός ή κακός ίμερος οδήγησε
την αμφιλύκην των
νεαρών πελταστών
στ’ απάτητα όρη της νύχτας
μέσα στ’ άγρια ρουμάνια της Ορθοδοξίας
στις πυκνές συστάδες των κυπαρισσιών του πανικού
στην ηθική προβολή
σκληρής Μοίρας σε κιονοστοιχία όρθρου και ληθάργου;

Ποιος ήταν ο πρωτοστάτης
της ανταρσίας;
Της φήμης;
Του έρωτος;
Ο ρήτωρ;

Υπήρξαν πιστοί στα κελεύσματα
--ποιων άλλων; Των κελευστών—
πατροκτόνοι και πεδερασταί καλοί
με μόνο την
παρασημαντική νεκροφιλίας
ως δικαίωση
στις αλλεπάλληλες—απιστεύτου δριμύτητος—επιθέσεις
των δοξογράφων;

άραγες—ακούοντας, ω παίδες—των φιλοπόνων ζωγράφων
η μεταφυσική πολιτεία
μέσα στους αναρτημένους πίνακες να βρίσκεται κρυμμένη;

κι ενώ πέφτουνε κατακέφαλα
τα πολεμικά σκεπάρνια
και βουίζουν οι ρεματιές
από τον όλεθρο της μάχης
και τα τουφέκια
πολεμικών αγίων
ακούγεται φωνή:

"Μίρκο Κράλλη, τι ζητάς;
εδώ δεν είναι παίξε γέλασε:
εδώ είναι Μπαλκάνια".