Παρέδωσε το πνεύμα του
κι ύστερα πήγε στου Νώντα να πιει τα τσίπουρά του.
Πρώτη φορά είδε ανοιχτό τον ουρανό.
Έλαμπαν μέσα του πρόσωπα και πράγματα, μνήμες κι αγάπες.
Χάρηκε τόσο πολύ, ανάμεσα σε σώματα γυμνά,
που ένιωσε άρχοντας της ομορφιάς.
Έτσι, έλεγε, θέλω να συναντήσω το χάρο.
Κι όλα άνθιζαν γύρω του και του μιλούσαν
και τον έκαναν δικό τους.
Κι αυτός αχόρταγος θαύμαζε χωρίς φόβο,
χωρίς πόνο.
Με το πάθος μόνο της ζωής.
Το απομεσήμερο, ο Νώντας έκλεισε το ουζερί του
πικραμένος που δεν πέρασε πελάτης όλη μέρα.