Πάντα να φεύγεις από μένα
-να βλέπεις τ’ άστρα από μακριά-
να δοκιμάζεις άλλες στάσεις
να μάθεις τ’ άγρια κορμιά τα ξένα.
Η αγάπη ξέρει το δικό της
τρόμο δεν είναι έλεος κανενός
να την πετάς και να την πιάνεις στον αέρα.
Σαν φως.