Μ’ ένα "αχ" κι ένα τσιγάρο
πάλι απόψε το ρισκάρω και σε σκέφτομαι.
Πάλι θα με φάει η ζήλεια
για τα ολόγλυκά σου χείλια και θα καίγομαι.

Κι έχω το φως ν’ ανάβει
για να δεις πως δεν κοιμάμαι,
όμως τζάμπα καίει η λάμπα,
τζάμπα σε θυμάμαι.

Μ’ ένα "αχ" όλο συγγνώμη
ξεμυαλίζομαι ακόμη ότι έρχεσαι.
Κι η καρδιά μου σταματάει
σ’ όποιο βήμα προσπερνάει, μα δε φαίνεσαι.

Κι έχω το φως ν’ ανάβει
για να δεις πως δεν κοιμάμαι,
όμως τζάμπα καίει η λάμπα,
τζάμπα σε θυμάμαι.