Πάνω σε έναν πολύ παλιό χάρτη
κίτρινο σαν τη βρεγμένη άμμο που έχει πατηθεί
με ζωγραφιές ψαριών
όπου υπάρχει θάλασσα
και τα βουνά εκεί που βρίσκεται στεριά
σέρνω το δάκτυλο στο δρόμο που δείχνει η πυξίδα
να καταλάβω πόσο λίγο είναι το χώμα
και πόσο πιο μεγάλη η θάλασσα κι αναρωτιέμαι
πιο περισσότερο από τα δύο αγαπώ πιο μεγαλώνει
μέσα μου το φόβο.