Κι αν με κάνατε φίλο σας, όπως λέτε,
θεωρώντας με άξιο να διαβώ το κατώφλι σας,
παρ’ όλες σας τις πληροφορίες
και τα ωμά σας συμπεράσματα,
θέλω να ξέρετε πως δεν έχω πια τίποτε,
παρά μόνο φωνή
πως είμαι ένας βράχος εκτεθειμένος
στο έλεος του καιρού,
μια σχεδία έρμαιο στο βουητό των κυμάτων,
στην ερημιά του Σινά ή της Πετραίας Αραβίας
ικανή να χαράξει μια αμυδρή ουλή
στην ανία της καθημερινότητάς σας,
εκεί, στα αιώνια θέρετρα των κοσμικών νέων
της Ερυθράς Θαλάσσης.