Παρασκευή γεννήθηκα
απόγευμα
με τις καμπάνες να ηχογραφούν
το καλοκαίρι.

Ακίνητη μέχρι το τέλος
ανάσαινα το νερό σου.
Έπειτα βγήκα
για να σου ράψω την πληγή
και κάθισα στο παράθυρο.

Ντύθηκα μάλλινους χειμώνες
μπουκάλια εφετονίνης διάφανα
διαλύθηκαν στα όνειρά μου
γουλια γουλιά κατάλαβα
τη ρευστότητα του σταθερού.

Με κατοικίδιες έριδες
περνούσε ο καιρός
φόρεμα στενό συνήθισα την αγάπη.

Έμαθα τη γραμματική
των αποχωρισμών
συλλάβισα σε όλους τους χρόνους
το ρήμα φοβάμαι
Ανεπίδεκτη ακόμα στην αριθμητική
μετράω λάθος τις προθέσεις.