Άγριο πουλί με καμπυλωμένα νύχια πέρασες από τον

ήρεμο κήπο μου.

Γκρέμισε η σκιά σου τους φράχτες. Χύμηξε το νερό.

Πνίγηκε το άλογο

Άκαρπα ξεράθηκαν τα λουλούδια. Ο σκύλος αλυχτάει

στην πόρτα μου.



Ξερό πηγάδι μια ολόκληρη ζωή με τα χείλη

καρφωμένα στον ουρανό

για λίγη δροσιά, βαθιά βουλιαγμένα στο χώμα

για λίγη δροσιά, με τα ποτάμια να φεύγουν μακριά

μου

και τα πουλιά, με πήραν τα χρόνια, δε σε περίμενα.

Πέρασες και με ρήμαξες.