Ἐρωτιάρικα παιχνίδια
φιλιὰ καὶ φιλιὰ
στήθια κοριτσιῶν γυναικῶν
κρίνα καὶ ρόδα

ἡ μνήμη μου νιώθει ἕνα χάδι
λούζω τὰ μάτια
ἀφήνω τὰ χέρια
στὸ πιὸ καθαρὸ νερό

ἀνεβαίνω σ’ ἕνα γαλάζιο βουνὸ
(μιὰ θάλασσα κοιτάζω
ποὺ μὲ προσέχει)
φτάνω στὴν κορυφὴ
ἀνέλπιστον οὐρανὸ
καὶ ἀντικρύζω τὰ σύννεφα

κι ἀνάμεσα στὰ σύννεφα τὰ χρόνια μου ἀκέραια.