Ὦ τρισολβία εὐτυχής, ἀνέλπιστος ἡμέρα,
τῆς ἑβδομάδας ταυτησὶ σημαντικὴ Δευτέρα,
ὦ εἰκοστὴ ἑβδόμη σὺ αὐτοῦ τοῦ Ὀκτωβρίου,
ἡμέρα περισσεύματος τοσοῦτον σωτηρίου,
ἡμέρ’ ἀναγεννήσεως, Δευτέρα παρελθοῦσα,
πρὸς τοῦ Βοσπόρου τὰς ἀκτὰς τοῦ Ἕλληνος ὠθοῦσα.

Ὦ τρισολβία εὐτυχής, ἀνέλπιστος ἡμέρα,
τῆς ἐβδομάδος ταυτησὶ σημαντικὴ Δευτέρα,
στῆς ἱστορίας τὰς χρυσᾶς θ’ ἀναγραφῇς σελίδας,
διότι σὺ ἀναγεννᾶς τὰς τόσας μας ἐλπίδας,
καὶ σὺ ἀργὰ ἢ γρήγορα θ’ ἀνοίξῃς νέους δρόμους
εἰς καπνοφάντας μυστικούς, κλητῆρας κι’ ἀστυνόμους.

Οὐδ’ ὅταν ὁ Ἀρχάγγελος ἐκεῖνος τοῦ Κυρίου
σαλπίσῃ τὴν συντέλειαν τῶν αἰωνίων νόμων
καὶ μέχρι τῶν ἐσχατιῶν παντὸς ἡμισφαιρίου,
τοιοῦτον λυσιγόνατον δὲν θὰ γεννήσῃ τρόμον,
ὁποῖον τὸ περίσσευμα τοῦ νῦν Πρωθυπουργοῦ,
περίσσευμα ψηλαφητὸν χειρὸς θαυματουργοῦ.

Οὔτ’ ἐθαμβώθη Νάρκισσος ἰδὼν ἐντὸς πηγῆς
ἀντοκατοπτριζόμενα τὰ ρόδα τῆς μορφῆς του,
καθὼς ὁ νῦν Πρωθυπουργὸς τῆς δοξασμένης γῆς
ἐμπρὸς εἰς τὸ περίσσευμα τῆς ἀριθμητικῆς του.
Τὸ βλέπει, τὸ ἀναμετρᾷ, κι’ ἄλλο ζητεῖ νὰ εὕρῃ,
καὶ πὼς τὸ ἐκατάφερε κι’ αὐτὸς δὲν τὸ εἰξεύρει.

Ὦ ποθητὸν περίσσευμα, γλυκύτατον, ὡραῖον,
καθὼς τὴν ράβδον θαυμαστὸν τοῦ πάλαι Μωϋσῆ,
ποὺ μ’ ἕν της μόνον κτύπημα τὰ τέκνα τῶν Ἑβραίων
ἀβρόχοις διεπέρασαν τὴν Ἐρυθρὰν ποσί.
Καὶ νῦν πρὸς τὸ περίσσευμα ἐκτείνωμεν τὰς χεῖρας,
ὑμνοῦντες τοὺς θαυματουργούς, ὑμνοῦντες τοὺς σωτῆρας.