Απλώς, όλα τελεσιουργούνται στη Σιωπή,
Στη δραπέτευση "επί γυμνού"-Οι άλλοι
Έμειναν με τη σινδόνη, πέρασε ο νεανίσκος
Πώς αλλιώς θα βρεθείς
Κοντά στον πόνο ενός Θεού;
Τίποτε δεν απομένει,
Οι τελώνες φορούν τα επιμανίκια,
Μαζεύουν τη χρυσόσκονη απ'τη ζυγαριά,
Δικές μας οι σπάνιες λέξεις
Ανοίγουν όπως ο καρπός της ρετσινολαδιάς.

Nα προλάβεις να πεις "φεύγω". Όπως τραγουδούσαμε
Το"περνάει, περνάει η μέλισσα".