Παράξενο πυρωμένο πουλί
ή δροσερό ένα φύλλο
έστω πηχτή σταγόνα χρώματος
να υπήρξα
να γίνω κάποτε άραγε
στα φωτεινά λιβάδια των ματιών σου
Μαρκ Σαγκάλ

με μιαν ανάσα πάλι
ζητώ τα πάντα
ή το τίποτα
τα πάντα μέσα από το τίποτα
καταποντίζομαι στο πριν και το μετά
στον ακατάτμητο παρόντα χρόνο

ψυχή αχόρταγη είναι το χάος
αφετηρία και τέρμα, διάρκεια
πατρώα γη.