Έγραφε, όπως έλεγε, καθαρή ποίηση
που εύκολα εκτίθεται κανείς
αν δε διαθέτει ταλέντο.
*
Κάποια στιγμή,
κατέφυγε σε ακροβατικά της γλώσσας
σε θολές ερμητικές εικόνες
φράσεις ψεύτικες και ακατάληπτες.
*
Κάτι μέσα του όμως τον πρόδιδε
όταν παρουσίαζε την ποίησή του
μπροστά σε κόσμο.
*
Έλεγε ψέματα και το ήξερε
γι’ αυτό και πάντα τον έπνιγε
μια φωτισμένη αίθουσα με γελαστό κόσμο
ανυπόφορο και απόμακρο
οι απαγγελίες και τα χειροκροτήματα
που νόμιζε πως αντίκριζε τα πρωινά
καθώς κοιταζόταν επίμονα
στον καθρέφτη.