Αυτά τα ποιήματα ανήκουν στην Άννα
στην Άννα-πουλί.
Βγήκανε μέσα από δύσκολες στιγμές κι από θαυμαστές
πάλι στιγμές της νύχτας και της ημέρας. Η νύχτα είταν
η μεταρσίωση και τη μέρα είταν ο ήλιος.
Η Άννα-η Αννούλα, είναι η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ
κι εγώ ένας τρελός ποιητής.
Λοιπόν ας βοηθήσουν οι θεοί
για την αγάπη αυτή που γεννήθηκε και γεννιέται κάθε μέρα,
μέσα σε τόση τρέλλα, τόσο παραλογισμό, τόση μέθη και τόσο πόνο.

2) Αυτά τα ποιήματα ανήκουν στην Άννα της θάλασσας
την Αγαπημένη
μπορεί σιγά-σιγά ν’ αλλάξουν μορφή. Όμως το πρώτο
γράψιμο, όπως βγήκαν τα ποιήματα, ανήκει στην Άννα,
όπως φυσικά και το τελευταίο.