Ήμουν τακτική πελάτισσα στο κατάστημά της
και μια οικειότητα είχε αναπτυχθεί ανάμεσά μας.
Καθώς έγραφε την απόδειξη για κάτι που αγόρασα,
πάνω σε αυτή την τόσο πεζή διαδικασία
-μόλις συγκρατώντας την κατάρρευσή της-
ξαφνικά ξέσπασε:
«Τον φόβο του θανάτου πώς τον αντιμετωπίζεις.
Ο σύντροφός μου έσβησε στα χέρια μου από αρρώστια.
Γερνάω. Με την ατελέσφορη αγωνία της μοναξιάς πορεύομαι».

Συθέμελα με ταρακούνησε το ξέσπασμά της.