Καιρός να παραδώσω την κατάθεσή μου:
Όπως όταν ακούγεται από μακριά βροντή ή πυροβολισμός εφόδου
και διαλύεται η παρέλαση σαν φίδι με φολιδωτήν ουρά στο ρίγος του
μεσημεριού.
Άδειασε τότε η πολιτεία κι έμεινε η κεντρική πλατεία με τα δέντρα της
δεκατισμένα.
Με τις σημαίες πατημένες τις κραυγές της στον αγέρα ασπρόρουχα
του πανικού
κι έγινε η νύχτα ποταμός απ’ όπου στης αυγής τα ξέφτια αναδυόμενα
τα τανκς με βήματα βαριά τεντώνοντας την προβοσκίδα τους.

Σαν ιπποπόταμος της λεωφόρου.