Σαν περπατήσουμε προς όποιον κόσμο
Σαν αγκαλιάσουμε όποια γυναίκα
Σαν ανταλλάξουμε χαιρετισμό
Με το γέρο με το παιδί
Όταν η αυγή έπαψε τα φιλιά της
Όταν ξερριζώθηκαν τα φυτά
Όταν ο άνεμος εσάρωσε τα μέταλλα

Μπορεί στη θάλασσα να σταματήσουμε

Να λύσουμε τα σχοινιά και να πετάξουμε

Και η θάλασσα να τρέχει να τρέχει
Να μας προφτάσει
Η μικρή καρδιά της να πάλλει να πάλλει
Ωσάν καμπάνα

Αλλά ποιος θα μας πιάνει τότε
Ποιος θα μας πιάνει;
Ο άνεμος δε θα μας βλέπει
Τα λουλούδια θα φυτρώνουν πάνω στη θάλασσα
Τα πουλιά καλύτερα θα τραγουδάνε
Για να διασκεδάζουν τη θάλασσα.