Για ξαναρώτα τους θεούς, Αρίστανδρε.

Για ξαναρώτα μη δεν άκουσαν καλά, μη δεν κατάλαβαν

για ξαναρώτα μην αλλάξαν γνώμη

άλλο δεν τους μπορώ αυτούς απέναντι

με τέτοιο θράσος να κομπάζουν, να μας λοιδορούν.



Ρώτησαν, βέβαια, κι αυτοί.

Ρώτησαν, βγήκαν τα σημάδια τους καλά

κατάλαβαν το χάλι των δικών μας

σιγούρεψαν το φόβο μας και προκαλούν εκ του ασφαλούς

–έτσι νομίζουν!–

βάρβαροι κακορίζικοι, αφελείς

πού να το φανταστούν που εμείς αν χρειαστεί

αν χρειαστεί ξαναρωτάμε τους θεούς

ξαναρωτάμε τους θεούς, κι αν επιμείνουν

έχουμε πάντα εκείνο το παλιό να θυμηθούμε

έχουμε πάντα εκείνο το παλιό εις οιωνός…

να θυμηθούμε και να ορμήσουμε.