Έχουν ξεβάψει από τον ήλιο
οι αναμνήσεις σου
τότε που άπλωνες
πετσέτες λευκές
τις ημέρες
και τις κουνούσε το αεράκι
πολύχρωμες.

Δίπλωνες με προσοχή
τα σεντόνια
κι έκλεινες στις ραφές τους
το γέλιο σου΄
καλά σιδέρωνες τα χρόνια
ατσαλάκωτα να μπούν
στο συρτάρι
χωρίς ρυτίδες να πλαγιάσουν
οι νύχτες σου
να δεις όνειρα χαρούμενα
πως είσαι κοριτσάκι
και χορεύεις.

'Αλλον χορό δεν έκαμες
ποτέ σου
τυλίχτηκες με πρόχειρες
κουβέρτες
και δεν ζεστάθηκες
από τότε.

Τώρα σου λέω να πάρεις πάπλωμα
μα σου `ρχεται ελαφρύ.
Εσύ εσήκωσες τόσα βάρη
πώς να σε σκεπάσει τώρα
ένα σύννεφο