Μια σου ματιὰ κατάκαρδα πολέμου ζάλη ἀφίνει.
Νἆταν τυφλὸς ὁ ανάδοχος ποῦ σὲ πρωτῶπε Εἰρήνη;
Ὄχι· θαρρῶ νὰ μάντεψε πρὶν τ’ ὄνομα σοῦ δώσῃ,
ποῦ εἰρήνη θἄχουν μέσα σου φλόγα ψυχῆς καὶ γνώση.