Λόγια που ακούς σε κάθε βήμα, αυτό
δεν είναι τίποτε, κανείς
στον κόσμο δεν αξίζει
ν’ ασχολείται, λόγια
απερίσκεπτα αφού
όπως διδάσκει η πείρα
το τίποτε για τίποτε δεν το `χει να εκραγεί

σκάει το τίποτε και τότε
να δεις Κόσμος, τότε
να δεις Δημιουργία και Σύμπαν
–μπορεί και Σύμπαντα, ποιος ξέρει–
όταν το τίποτε περνάει
στο άλλο άκρο, γίνεται τα πάντα

γίνεται εσύ κι εγώ, κανείς
στον κόσμο δε θυμάται
πως ήταν μια φορά κι έναν καιρό το τίποτε.