Θέλω να γράψω ένα ποίημα υγρό, γεμάτο
λάμδα και ρο, γεμάτο νερόκοτες κι αλκυόνες,
με μικρούς σταυρούς που λάμπουν, κι άσπρα πουλιά

και μου βγαίνουν σκοτεινά άλογα κι ένας ύπνος βαρύς
γεμάτος απ’ τα τρύπια ενύπνια της Ιφιγένειας
που αράδιαζε τα βαζάκια, με το γλυκό του κουταλιού,
στα σκαλιά της πλατείας.

Στον κάθε αγοραστή, καρφίτσωνε και μια γαρδένια στο πέτο.