Αν αποφάσισες να μεταμορφωθείς, γίνε χώρος

Δώσε μου καρέκλα και κρεβάτι

Άσε με να ξαπλώσω

Τόσες δίκες

Να τελειώσουν κάποτε

Σε γνώρισα παράθυρο

Έγινες σκοτάδι

Σε είδα βροχή

Πέρασε κι αυτό

Οι πόνοι της γέννας

Σε κάνανε μητέρα

Διάβασα τα έργα σου

Τα έφαγες

Όπως εκείνος ο πατέρας τα παιδιά του

Να μια όμορφη μέρα, είχα πει

Ήθελα να σκαρφαλώσω στα δέντρα

Ντράπηκα

Αν αποφάσισες να μεταμορφωθείς, γίνε χώρος

Υπάρχει ακόμα ένας ήχος

Ήσυχος

Περιμένει να τον αφήσεις να κοιμηθεί

Ζήσε αργά

Περιττό να το πούμε

Όλοι θα υποκύψουμε

Αυτός είναι ο τελευταίος αφορισμός