Για την ανασύσταση
μιας καταποντισμένης αυτοκρατορίας
κι ενός παιδικού ονείρου
ξοδεύονται πάνω κάτω οι ίδιοι τόνοι ομορφιάς

η ανασύνθεση μιας κατεστραμμένης νιότης
απαιτεί περισσότερα από την ανασύνταξη
ενός σκόρπιου στρατεύματος
εκτός
εκτός αν είσαι περισσότερο υποκριτής
από μια ηλιόλουστη χειμωνιάτικη μέρα
ή από ένα σπασμένο κρίνο το σούρουπο

μύριζε η αποσύνθεση του βασιλείου
μέχρι έξω
όλοι την ένιωθαν
κάποιοι την απολάμβαναν κιόλας

από το πουκάμισο της πόλης
πετάχτηκαν λίγα μυστικά
μερικές προειδοποιήσεις
κι έφτιαξαν ουράνιο βέλος
την πλάτη των υποχωρήσεων

το βράδυ άνοιξε τη χούφτα
έτρεξε ποτάμι η απόγνωση
και πάνω στο τραπέζι ανασυντάχθηκε
σε παιδικό εφιάλτη

-γεννιόμαστε μεγαλώνουμε πεθαίνουμε
μ’ ένα όνειρο ένα φόβο
κι ένα φουρτουνιασμένο κλουβάκι στο στήθος
το γλυκό πουλί βαλσαμωμένο
μας κοιτάει απαρηγόρητο
κρεμασμένο στα ξόβεργα
με τους χυδαίους συμβιβασμούς
και τις παρασάνταλες πεποιθήσεις.