Συσσωρευμένοι οι ορίζοντες
σαν φλούδες αλλεπάλληλες
καρπού που αρνείται να παραδοθεί.

Κάθε τοπίο καλύπτει άλλο τοπίο,
κάθε γραμμή, άλλη γραμμή,
κάθε κόσμος, άλλον κόσμο.

Το ίδιο κι οι ορίζοντες των λέξεων
σε έναν πύργο οριζόντων συσσωρεύονται,
που έχει πάντα στην κορφή του
έναν ορίζοντα σιωπής
κι έχει στη βάση του ένα άλλο
δίχως σιωπή και δίχως λόγο.

Αν ήταν δυνατό να ξηλωθούν οι ορίζοντες
έτσι όπως ξεφλουδίζεται ένα φρούτο,
θα βρίσκαμε ίσως το χαμένο όραμα.