Κάποτε θα ξανάρθεις προς στα μέρη μας.
*
Θα στέκομαι στην ίδια γέφυρα
κοιτάζοντας κάτω τα μικρά πλοία να περνούν
μέσα στον ίδιο αφρώδη ανασασμό
των κυμάτων.
*
Η ώρα θα σταθεί πάλι ακίνητη στα μάτια μου
και το σώμα μου θα μουδιάσει ξανά
από το παλιό γεγονός του αποχωρισμού
τότε που τα χρόνια έγιναν επώδυνα
ζώντας μέσα στους ίδιους δρόμους,
όπου περπατήσαμε και σταθήκαμε
για να θαυμάσουμε τις βιτρίνες
με τα χιλιάδες αποτυπωμένα πρόσωπα.
*
Φώτα που έσβησαν ξαφνικά ήταν για χρόνια η ζωή μου.
*
Την απουσία σου κάλυψα με μοναδικό πόνο
και αλλότρια αγγίγματα.
Πλήθος ενδιαφέροντα γεννήθηκαν
και μια αγάπη για όλους και για όλα
με αναζωογονούσε.
Ταξίδια ως την άκρη της γης
με τον πόνο σύντροφο σε κουπέ συρμών
που μύριζαν καπνό και τσάι.
*
Το ξέρω πως θα έρθει η μέρα που θα σε ξαναδώ
και στην πόλη θα πέσει το ίδιο αναστάσιμο φως.
*
Όμως την περίοδο της απομόνωσης
και το καθημερινό μούδιασμα του πόνου
που μου χάρισε αυτή η περίοδος
τη στοργή που έλαβα και πήρα
την ιερή ησυχία και τα νέα μου αποκτήματα
τότε που σε άλλα δωμάτια εσύ παρέδινες
με τόση ευκολία το σώμα σου
δεν μπορώ με τίποτε να προδώσω.