Το Κατίγκω παρουσιάσθηκε στην άκρη του πρασόκηπου
μ'ένα πιάτο κατσαμάκι στα χέρια, αυτό μπορείτε να το
μετονομάσετε και διακειμενικότητα, γιατί και πού βρισκόμουν
όταν έψαυαν αρχαίες φλέβες, ο Έζρα Πάουντ, δημιουργούσε
εξαιρετικά ψηφιδωτά, πρέπει από κάτω να υπάρχει το μονόχρωμο
χέρι των κατοίκων της ΚΑΤΑΗ, πολλοί φοβήθηκαν το πλήθος τους,
στο"Χειμωνιάτικο φως", κάποιος αυτοκτονεί απ'αυτό το φόβο ή
είναι η έλλειψη πίστης, πίστη στην απιστία, εν πάση περιπτώσει
το Κατίγκω φωνάζει το Χρυσάνθ’ και το Μαργιολί, να μοιραστούν
το καλαμποκάλευρο, τα χειμερινά τους πουλιά είναι τα στούκας, πόσο
χαμαιλεοντίζουμε για να σωθούμε, ακόμη και στη λογοτεχνία-εκεί για
να σώσουμε τη γραφή.