Όταν μπεις στις γραμμές του τρένου, ξεκίνα. Μη σταματάς σε κάθε σταθμό.
Να είσαι σαν το εξπρές ή την ταχεία, να είσαι σαν τις νεροτσουλήθρες,
αλλά όχι στην αρχή ή το τέλος. Η ταχύτητά σου πρέπει να είναι μετρημένη.
Γι’ αυτό υπάρχουν τα τούνελ και οι σήραγγες, γι’ αυτό κι οι σκεπαστές νεροτσουλήθρες.
Μήπως και πετάξεις. Το πέταγμα, εκτός απ’ τα πουλιά, μόνο τα αεροπλάνα το μπορούν και οι αράχνες.
Όχι εκείνες που σηκώνουν τα αυτοκίνητα από τους δρόμους, αλλά εκείνες που κατεβαίνουν
από το ταβάνι ως το πάτωμα του δωματίου μας. Αυτές οι ίδιες κατασκευάζουν τις γραμμές τους,
αόρατες εκτός των άλλων. Γι’ αυτό μιλάμε για πτήση.
Ακόμα και τα πουλιά έχουν τον δικό τους δρόμο. Το σύμπαν είναι σχήμα.