Η κόμη τους κλωνές του φθινοπώρου.
Κι εσύ απορείς ακόμη πώς θα γίνει
να οικονομούνται οι κλονσιμοί του αχώρου
στα θαύματα που ανθούν στην ιπποκρήνη!

Θερμές αν ρθούν ορμές τής αδρανείας,
στο χάρτη μου έρμος πια δε θα μεινέσκω.
Έως άρτι εμάλασσα μετά μανίας
τις υλακές με στιλ – stile dantesco:

κι αλύχτααν των νυχτών τα μύχια μήκη·
νυκτά όργανα εμυκώνταν σ’ ένα δίκτυ.
Σαν θα πιαστεί ιππαστί η Βεατρίκη,
ευθύς θα τεχνουργήσει η Βενεδίκτη.