Τραγούδια σόλοικα
Σε ύφος σκαμπρόζικο

Γέλια μεστά `πό βρισιές

Μελαγχολία της ώρας του κρασιού
Ποιος ξέρει πια να πίνει
Σαν το Σωκράτη ας πούμε;
Είναι καιρός πια για άλλες ηδονές
Αλλά η ζωή μάς θέλει ξύπνιους
Και οι περισσότεροι κοιμούνται
Ή βαριούνται
Άλλοι σηκώνουν δυσβάσταχτες
Αμαρτίες
Άλλοι τρώνε καρπαζιές
Από την τύχη

Τα σταφύλια η ευλογιά του τόπου μας
Γίνονται βραχνάς στους αφελείς
Που σαν κακορίζικοι
Διψούν για μουσική ταβέρνας
Για λίγη λησμονιά.