Τραγουδώ για να διώχνω την ομίχλη
από τ’ άγρυπνα βλέφαρα.
Για να μη χάνει η Αργώ μου
το δρόμο στο πέλαγο.

Τραγουδώ για να λιώνουν οι πάγοι
της γης και να `ρχονται τα χελιδόνια
να χτίζουν μια φωλιά στη στέγη μου.

Τραγουδώ για ν’ ανάβει
ο φτωχός μου ο λόγος
και να τον αποθέτω ευλαβικά
–αναμμένο κερί–
στον ιερό Ναό του Ανθρώπου.