Θα ποτιστεί από ιδρώτες.
Ανύπαρκτους στρατιώτες
που στέκουν μπρος στον πόλεμο
με μια ευχή στο χέρι
κι η προσευχή τους η στερνή,
χειροβομβίδα κρότου
ξεσκίζοντας τα όνειρα
των σωθικών τους χρόνων
καθώς γίναν εθνόσημα
σε μιας γιορτής το αίμα.
Τώρα πια είμαστε μόνοι.
Μην κλαις, εαυτέ!
Χαρά στη στιγμή!
Τι Άγια στιγμή!
Ναι, αυτή που είμαστε μόνοι!