Στις χώρες των οπαλλίων,
Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία
ένας παρ’ ολίγον μόνιμος κάτοικος,
ένας μάστορας από τα Γρεβενά

θα τον θυμούνται ακόμη
τα γραφεία ταξιδιών κι οι πελεκάνοι
τον μετανάστη
με τ’ άδεια μάτια.

Η επιβλητική αζαλέα
ο κρυψίνους φοίνικας
είναι οι μόνιμοι γείτονες μας.

Λίγο πιο πέρα η λίμνη

απολιθωμένοι κυματισμοί

αειθαλή νούφαρα

κατοικίδια υγρασία

χαμαιλέοντες παντού καραδοκούν λάθη

εφέστιοι μεταξοσκώληκες
πλέκουν όλη νύχτα το κουκούλι του θανάτου.

Τόσον καιρό εδώ
δόκιμοι τυφώνων
κανείς δεν μας αναγνωρίζει
κανείς δεν ξέρει το όνομά μας
απολύτως καμία δεν μας θυμάται πια
από το κοπάδι
τις μέλισσες.

Σοφία των τροπικών.