Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω
στα όνειρα σου πια ότι είμαι απ’ έξω

Ακόμα ζω, με τις συνήθειες σου
ξυπνάω και ετοιμάζω τον καφέ σου

Με μισό φεγγάρι έξω
τελειωμένη ασπιρίνη
προσπαθώ πάλι να αντέξω
έναν πόνο που με πίνει
Με μισό φεγγάρι έξω
μαχαιριές η νύχτα δίνει
και παλεύω να μαζέψω
το μυαλό μου που μ’ αφήνει

Για όλα αυτά που σ’ έδιωξαν θυμώνω
Για όσα δε σου είπα μετανιώνω
Με το μακό που ξέχασες κοιμάμαι
κλειδώνω δυο φορές κι όμως φοβάμαι