Δεν υπάρχει σαν ιππότης ο θάνατος
ούτε παίζει σκάκι στις παραλίες.
Τον θάνατο τον γνωρίζουν μονάχα
οι σχιζοφρενείς, οι δαιμονισμένοι
κι οι νεκροί.
Οι ασκητές αγνοούμενοι.
Οι καλλιτέχνες αεροβάτες.
Οι υπόλοιποι γιορτάζουν
τα μελανά ιωβηλαία της φθοράς
πάνω στα πυρηνικά τους ποδήλατα
καταψύχοντας τη ματαιότητα
σε υγρό άζωτο.
Το παρακολουθήσατε βέβαια κι εσείς το Τσάλεντζερ
το ακριβότερο βεγγαλικό των αιώνων
όταν αγκάλιαζε το τίποτα
τινάζοντας στον αέρα
απίθανα χιλιάρικα ψευδαισθήσεων.
Όλη ιστορία του δυτικού ανθρώπου
είναι ένα καρτεσιανό χαντάκι προς την κόλαση
η πλήρης άγνοια του θανάτου.